Mutsuzluk nedenleri: EGO ve KİBİR

Babam Sadettin Erbil döneminin en önemli dublaj sanatçısıydı. Gelmiş geçmiş 5-6 isimden biriydi o dönemde. Biz bunun hiç farkında değildik çünkü babam bu gerçeği bize hiç fark ettirmedi. Yaşantımız çok sıradandı, evimiz bodrum katında, sobalı, sobanın üstüne kazan ile su ısıtılarak banyo yapılan küçük bir evdi. Otomatik çamaşır makinaları yeni çıktığı dönem ben yeni asistandım, annem babama “Sadi bey alsak mı?” diye sorduğunda “Ne gerek var, var ya merdaneli makinan” demişti. İlk maaşımla ben almıştım anneme otomatik çamaşır makinası.

Tüm çocukluğum mahalle ortamında evin arka tarafındaki arsada oynayarak geçti. Apartıman görevlilerinin çocukları hep bizim eve gelirdi, bebek olanlarını ben oyalardım bazen reçele batırılmış emzik vererek, büyüklere ders çalıştırırdım. Hepimiz aynıydık, benzer şeyler yerdik ve giyinirdik. Zaten o dönemlerde insanların arasında derin uçurumlar da yoktu. Buradan nereye gelmek istiyorum ben…

Hastalarımın bana yazdığı yorumların ortak noktası “Hiç profesör gibi değil!! , egosundan arınmış !!, alçak gönüllü, bizden biri gibi” Mesleki özelliğimin yanı sıra bu yorumlar beni en çok mutlu eden satırlar oldu hep. Annem ve babam yaşasa ve bunları okuyabilse muhtemelen ağlayıp çok mutlu olurlardı.

Şimdi “ego” ve “kibir”in TDK da ki sözcük anlamına bakalım. Ego insanın kendisini ben sandığı durumdur yani BEN dir. Ego insanın kendisi olarak gördüğü ve sandığı şeydir. İnsanın gölgesidir, görüntüsüne yüklediği manadır. Fakat hiçbir zaman kişinin kendisi değildir sadece sandığı kişidir. Yani; güzelim, çirkinim, uzun boyluyum, kısa boyluyum, doktorum, öğretmenim, zenginim, fakirim, bilgiliyim, en büyüğüm, en iyiyim, dünyanın en güzeliyim, akıllıyım, zekiyim, muhteşem bir vücuda sahibim gibi pek çok tanımlama ego’dur.

Kibirin TDK’da ki sözcük anlamı ise kendini beğenme, başkalarından üstün tutma, büyüklenme, benlik, gurur olarak belirtilmektedir. Egonun fazlası da KİBİR dir. Yani bir kişinin boyu 1.60 ise egosu da 1.60 cm olmalıdır. Ne fazlası ne eksiği olmamalıdır. Kendini olduğu gibi görmek kişinin BEN olması ve normal halidir. Bu satırların bir bölümünü bazı “felsefe sayfalarından” aldım. Ben bunları farkında olmadan yaptım, ailenin yetiştirmesi ve/veya kişilik özelliğimden. Büyük tiyatrocu Haldun Taner de “Örnek devlet adamı bence egosunun aleyhine özveride bulunabilen adamdır." demiş zamanında. Uzun yıllardır hep şunu söylerim “egonu kontrol edebildiğin oranda başarılı olursun”..

Yıllar önce uzman olduğum dönemde odamın kapısında bir amca belirdi, odamın kapısı hep açık olurdu benim. Takım elbiseli bir öğretmen emeklisiydi. Ceketinin önünü iliklemeye çalışırken, öne doğru eğildi “bir şey sormak istiyorum, kusura bakmayın” dedi. Sanki suç işlemiş bir çocuk gibiydi. Çok utandım ve ayağa fırladım “Estafurullah, buyurun oturun, tabi sorun” dedim. Yaş olarak benden büyük birinin bu vücut diliyle konuşmaya başlaması beni çok düşündürdü, utandırdı. Demek ki kibirli insanlarla çok karşılaşmıştı. Bu insanlar her yerde olabilir. Kamu kurumlarında, hastanelerde, emniyette, orada burada her yerde olabilir. Böyle kişiler yakın çevremde ise mümkün olduğunca uzak dururum. Kamu kurumu ise işimi yapacağım için tahammül ederim.

Hekim olmak gerçekten zor ve meşakkatli… Önce sınavı kazanacaksın, uzun yıllar okuyacaksın, mecburi hizmete gideceksin, uzmanlık eğitimini yapacaksın, erkeksen askere de gideceksin, olabiliyorsan doçent, profesör olacaksın. Mesleğini iyi öğrendiğini düşündüğünde yaşın 40 olacak.. Ancak şunu da unutmamak gerekir ki sonuçta sadece BEN den ibaretiz. Herkes egosunu kontrol edebilse SEVGİ kazanır bu dünyada…

Geri Dön